De houding van de menselijke figuur op de voorgrond, is gebogen en introvert, hetgeen een gevoel van kwetsbaarheid oproept. Het is de kwetsbare mens in het oneindige heelal, in een samenleving, die alsmaar meer gedomineerd wordt door “zogezegd” sterke individuen, die de zwakheid van het individuele individu willen intimideren. Deze symboliek is echter dubbel gericht en verwijst ook naar de melancholie van vroege in contrast met de eenzaamheid van het heden.